Mówienie to sztuka zaczarowywania świata.
Szanuj swoje słowo, albowiem słowo ma stwórczą moc.
Słowami tworzysz świat, w którym żyjesz: swoją rzeczywistość. Synchronizujesz się ze wszechświatem a on odpowiada na Twoje słowa, jak na życzenie: twoje słowo jest dla mnie rozkazem. Nasz umysł nie ma poczucia humoru, nie rozróżnia intencji, a wszystko jest dla niego na TAK; wchłania wszystko bez cenzury. Przesyła informacje do podświadomości, która stwarza wszystkie warunki, by stało się to, na czym skupiona jest cała nasza uwaga, na tym, czego chcemy, w co wierzymy, czego nie chcemy i czego się obawiamy.
Ważne jest, aby uświadomić sobie sposób, w jaki komunikujemy się ze sobą i z innymi. Pomyśl, co możesz stworzyć dobry słowem. Przyglądaj się sobie, jak mówisz, jakich słów używasz. Czy narzekasz, krytykujesz, plotkujesz, czy też są to słowa życzliwości, zrozumienia, akceptacji, wspierające, niosące z sobą pozytywną energię. Jeśli nie jesteś w stanie mówić o sobie czy o innych dobrze, to przynajmniej nie mów źle. Pamiętaj, żeby pamiętać, że każde słowo wróci do ciebie, tak lub inaczej. Bądź uważny w dzieleniu się słowami, odwołuj słowa, które niszczą, i zamieniaj na słowa, które budują.
Ważne jest to, jakim słowem programujesz każdy swój nowy dzień, kiedy się budzisz, i z jakim słowem zasypiasz.
Przeprogramowanie nawyków narzekania, osądzania wspiera technika wdzięczności: Dziękuję... Wszak od nas zależy, jakie programy wykorzystuje nasza podświadomość. Wiele instaluje się samoistnie, nieświadomie, pozostałe możemy wprowadzić wedle własnych potrzeb i na naszą korzyść, czyli zmieniać jedne nawyki na inne.
Znajdź swoje słowo, a ono Cię poprowadzi jak drogowskaz.
To, w jaki sposób mówisz, czy dbasz o słowa, które wypowiadają Twoje myśli, intencje, czy mówisz w swoim imieniu, czy też opierasz się na ogóle ‘oni’, pokazuje Tobie, w jakim kierunku zmierzasz, czy wiesz, czego chcesz, czy dbasz o siebie. Kiedy czujesz się dobrze w swojej skórze, kiedy lubisz siebie, kiedy z ciekawością poznajesz swoje zasoby i przyjmujesz to, co ci się podoba i nie podoba, to wówczas mówisz autentycznie, prawdziwie, i nie udajesz kogoś, kim w głębi duszy nie jesteś. Twój indywidualizm wyraża się poprzez sposób, w jaki manifestujesz siebie, jest Twoją osobistą afirmacją życia. Charakterystyczny sposób codziennego bycia jest jak pieprzyk na szyi, jak Twoje słowo, które cię opisuje.
W jaki sposób o sobie myślisz? Jakie jest Twoje słowo?
***
Praktyka uważnego wypowiadania słów to świadome odwołuję i zamieniam!
Powinnam –> mogłabym
Błąd –> lekcja
Nie mogę –> mogę
Nie mogę –> nie chcę
Muszę –> chcę
Spróbuję –> zrobię to/uda mi się
Brakuje mi wiele –> mam wszystko, czego potrzebuję i to wystarczy, by wykonać 1 krok,
Któregoś dnia –> dzisiaj
Tak, ale... –> rozumiem, że...
Problem –> okazja, sposobność, szansa
Zestresowana –> umotywowana
Trudne –> łatwe/ niełatwe
Niemożliwe –> możliwe
Rada –> sugestia
Jestem do niczego –> jestem wystarczająco dobry by to zrobić
Nie mam szczęścia –> buduję swoje szczęście
Nie umiem –> uczę się
Nie dam rady –> dam sobie radę
Jakie słowa chciałbyś mówić i słyszeć inaczej?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
dziękuję