*
Przyjmując jesień z jej kolorami, coraz dłuższymi nocami, chłodnymi i mglistymi porankami, czujemy w sobie wspomnienie lata wplecione w pamięć jak rozluźniające się nici. Urocze dni babiego lata.
Przyjmując jesień z jej kolorami, coraz dłuższymi nocami, chłodnymi i mglistymi porankami, czujemy w sobie wspomnienie lata wplecione w pamięć jak rozluźniające się nici. Urocze dni babiego lata.
Rozmawiamy o zmianach, o postawie otwartości,
wdzięczności, odpuszczania i przyjmowania. O tym, co zabieramy z przeszłości w
przyszłość. O miękkości, elastyczności, życzliwości i wyrozumiałości dla
siebie.
Pokusimy
się również na autorefleksję w odniesieniu do książki „Zwyczajne kobiety, niezwykła
mądrość” Rity Marie Robinson / Wydawnictwo Biały Wiatr
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
dziękuję